Sen
Bir el kadar küçükken
Kalbimi açtım sana
Ben
Kıpırdatmaktan korktum
Sessiz ve soğuk akşamlarda
Uyuşan bacağımı
Sırf kaçmasın keyfin diye
Üstünde huzurla uyurken
Ben
Bir dev kadar büyükken
Yalnızlığımı aldın benim
Sen
Görmemekten korktun
Uzun ve sıcak gecelerde
Bir an bile olsa beni
Sırf bu yüzden ayrılmadın peşimden
Bütün perdelerimi indirsen de yere
Delik deşik etsen de tüm tenimi
Ve çantamdan çaldığın kalemleri toplasam da
Olmadık deliklerden
Bir sen vardın, tek sen vardın
Hep sen vardın Gölge’m
