Şiir

Süslü
Ve anlaşılmaz cümlelerle
Bir akıl oyunuysa
Şiir sence
Basit
Ve sıradan cümlelerle
Kalbe dokunmaca
Şiir bence

Çingene

Yedirip içirdim oğlanı, sabah soğuğunda saldım okula
İlk iki ders bedenmiş, sonra din
Çocuk bu, haliyle ağzı kulaklarda
Kıçıma çekip dar bir pantol, İtalyan marka
Sırtıma da mavi, pahalı bir çanta
Düştüm kahpe İstanbul sokaklarına

Cepheden cepheye ordu gibi yürüyoruz
Metrodan metrobüse Ünalan'da
Yürüyen yol yapmış, sağ olsun Topbaş amca
Suratlar asık, başlar önde, rappa da rappa da rappa
-Bir tek yanımdaki kısa boylu, tombul bacaklı, şirin kız
Tıkıdı tık tık tıkıdı tık tık, bir sağdan bir soldan yalpalamakta
A be güzelim ne var, değer mi bu çileye
Beceremiyorsan giyme yedi sekiz santim hatrına?-

Derken karşıda, virajın az ötesinde
Yaklaşan gülüşler, kır çiçekleri gibi çınlamakta
Merak bu, "ileri bak!" komutu almış gibi
Kafaları kaldırdık, cenaze merasimi sanki, somurta somurta
Hepimiz topluca giderken biz aynı yöne
Onlar, bir bahar şarkısı gibi geçtiler yanımızdan tersine
Biri kucakta dört çingene çocuk, bir de anayla baba

Küçümseyerek bakış attık, acıdık, azıcık da ekşitip yüzümüzü
Sonra eğip başlarımızı öne, kulaklarımızda Frank Sinatra
Durmak yok, yola devam, rappa da rappa da rappa

Zincir

Farklılıklarımız mı bizi birlikte tutan?
Yoksa aynılıklarımız mı aramızda duran?

Gel kucakla desem beni
Zaaflarım ve zayıflıklarım korkutur mu seni?
Gel oturalım desem, el ele
Çıkarıp silahlarını kılıflarından
Topunu, tüfeğini ve de o kamçı gibi dilini
Bırakır mısın yere?

Farklılıklarımız mı bizi birlikte tutan?
Yoksa aynılıklarımız mı aramızda duran?