Öğretmenim
Korktum önceleri bakınca yüzüne
Seni hep sıra dayaklarında
Parmak uçlarımda acı gibi hissettim
Yolumu değiştirmek zorunda kaldım çoğu zaman
Sırf seninle karşılaşmamak için olur olmaz
Sonra yavaş yavaş
Hayranlıklarım baş gösterdi ilk gençliğimde
Kimi zaman pantolonunun ütüsüne
Kimi zaman saçının kıvrımına kilitlendi gözlerim
Utancımdan olsa gerek
İlk aşkımın sen olduğunu sır gibi saklayıp
Kimselere söylemedim
Derken senin gibi konuşma hevesi sardı beni
Ve senin gibi etkileyebilmek birbirinden güzelleri
Biliyorum yapamadım
Sana ulaşayım derken karıştırdım yolları
Biliyorum yapamadım
Acım büyüdü içimde, atamadım
Biliyorum yapamadım
Çarem kalmadı avuttum kendimi
Seni hatırlayarak her yirmi dört kasım
