Ben kağıttan bir kayığım,
Coşkun akan bir ırmak; yol arkadaşım.
Her çağlayanda dağılır,
Her çağlayanda yeniden doğarım.
Engeller çıkar önüme kimi zaman;
Kocaman engeller.
Takılırım onlara,
Sevgiyle bağlanırım.
Sonra bir fırtına kopar durgunluğun ardına,
Irmak yükselir,
Irmak coşar,
Ben kaçarım.
Sessizliğimi
Küçük balıkların şen şarkıları süsler,
Dans ederler etrafımda.
Eşlik etmeye çalışırım onlara,
Gücüm yetmez; yorulur
Yaslanırım dağlara.
Ben kağıttan bir kayığım;
Öylesine zayıf, öylesine hassas.
Uçsuz bucaksız bir denizdir rüyalarım.
Yıldırmaz beni çağlayanlar, engeller,
Bıkmadan, usanmadan ona koşarım.
Coşkun akan bir ırmak; yol arkadaşım.
Cihan Erdönmez
25 Haziran 1997
Tarabya
Bu şiir "Ben Kağıttan Bir Kayığım" adlı kitapta yayımlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder